Gry RPG

Sekuir

Możecie tu pisać o grach RPG jakie znacie

Zamor

Moja ulubiona gra to "DAWN OF WAR"

Sekuir

Moja ulubiona to " Neverwinter Nights "

cypisek

Morrowind - złota edycja

W moje ręce trafiła złota edycja Morrowind. Zestaw składa się oczywiście z podstawowej gry oraz pierwszego, oficjalnego dodatku pod tytułem Trójca. W środku, jako prezent, dwie mapy krain Morrowind i Tribunal, które ułatwią nam przemierzanie ogromnych światów wykreowanych przez twórców gry. To wszystko w niskiej jak na nasze realia cenie 99zł, jednak czy warte nabycia? Sam Morrowind nie jest już grą nową, ale wszyscy pamiętają, że po swojej premierze był niemal wszędzie bardzo wysoko oceniany i zachwycił wszystkich fanatyków RPG na całym świecie. Pojawił się też na konsoli X-Box, tam także wzbudzając liczne zachwyty. Do dziś doczekał się wśród części graczy statusu pozycji niemal kultowej. Jeśli nie mieliśmy wcześniej styczności z tym tytułem, przed zakupem wypadałoby wiedzieć, z czym mamy do czynienia i jak gra prezentuje się na dzień dzisiejszy. Bo czas mija nieubłagalnie, a na polu pod nazwą gry komputerowe wręcz błyskawicznie i niejednokrotnie większość wspomnień "nie daje rady", gdy decydujemy się do nich powrócić. Według mnie, tym razem owego problemu nie będzie, ale zacznijmy od początku.
Sam "The Elder Scrolls III: Morrowind" to produkcja znanej firmy Bethesda Softworks. Starsi gracze zapewne pamiętają tytuł Arena, a potem jego następcę, jak na swoje czasy niesamowicie rozbudowanego, lecz posiadającego ogromną ilość błędów Daggerfalla. To, z czym przyjdzie nam się teraz zapoznać, jest swoistego rodzaju kontynuacja tamtych, dawno rozpoczętych przygód. Tytułowy Morrowind to jeden z regionów świata Tamriel. Mały archipelag wysepek zasiedlony głównie przez ciemnoskóre elfy, Dunmery. Na początku mało o nim wiemy, lecz w miarę postępów w grze będzie nam dane poznawać historię krainy. Zabawa ta opiera się głownie na rozmowach z napotykanymi postaciami. Wydawać by się mogło nudne, ale znacznie ułatwia nam to potem rozeznanie się w panujących na ziemiach, wirtualnych układach.
Przygodę rozpoczynamy dość mało ciekawie, bo budząc się na statku, niestety jako więzień. Po okresie niepewności, od nieznajomego przybysza dowiadujemy się, że jesteśmy na przystani zwanej Seyda Neon. Po chwili wolność zostaje nam zwrócona i od tego miejsca zaczynamy swoją wędrówkę. Pierwsza chwila z nowym tytułem, na ogół, należy do tych przyjemnych. Tym razem nie było inaczej, do tego doszło jeszcze lekkie, aczkolwiek bardzo pozytywne zaskoczenie. Bo grafika od początku nie rzuca tak na kolana, jak robi to dźwięk. Wszystko to, co dociera do naszych uszu jest pierwszej jakości. Odgłosy natury i otoczenia, szum wody, bardzo naturalne. A partie głosowe postaci to już prawdziwe cudo, po prostu pełen profesjonalizm. Przy okazji ogromne pochwały za jakość polskiej wersji językowej, bo widać, że robiona jest ze sporym wkładem i nie pozwolono sobie na ani gram kiczu. Zdarza się, że bardzo rzadko trafimy na jakiegoś buga, jednak mimo to całość prac należy ocenić bardzo wysoko. Dla osób ze słabszą znajomością angielskiego będzie to wielki plus. Dialogów i tekstów jest bowiem prawdziwy ogrom (5000 stron maszynopisu). Do tego, tłem dla naszych działań, jest dość ciekawy podkład muzyczny. Nie jest to coś pokroju ścieżki z Metal Gear Solid czy Halo, ale nie zapominajmy, że mamy do czynienia z zupełnie innym typem rozgrywki. Muzyczka po kilku dniach grania zaczyna zwyczajnie nudzić, co nie dziwi, bo gra nie została wydana na DVD (wtedy muzyki mogło i powinno by być więcej). W każdym razie jeśli chodzi o aspekt dźwiękowy, nie mam nic do zarzucenia. Więcej, jestem zachwycony! Bez wysiłku i zastanawiania odkryłem też, czemu od razu nie oczarowała mnie grafika - otóż byłem na statku, a właściwie pod jego pokładem. Wystarczy wyjść na zewnątrz, by poznać piękno i bogactwo wykreowanego świata. Ten poraża nas swoją rozległością i rozmachem. Mamy miasta, lochy, lasy, skaliste tereny... kilka razy się zgubiłem - dobrze, że jest mapa... Wszystko, co spotykamy na swojej drodze wygląda rewelacyjnie. Od strony graficznej nawet dziś ciężko produkcji cokolwiek zarzucić. Mamy zmienne warunki pogodowe, pory dnia, czy świetnie wyglądającą wodę. Mi lekko przypomina rtęć, mimo to, robi jednak ogromne wrażenie. Wystarczy iść do tyłu i zobaczyć pozostawiony przez nas efekt - rewelacja. Może jednak nie do końca wystarczy, bo bajerek widoczny jest dopiero na kartach graficznych od GeForce 3/Radeon 8500 w górę. Tutaj dla Was kilka słów o kodzie programistów z Betesda. Podchodząc do gry po upływie dość długiego okresu czasu miałem uśmiech na twarzy. Tak, fajnie będzie pograć na największych ustawieniach ze wszystkimi detalami - mam o wiele mocniejszy sprzęt niż wtedy. A tu zaskoczenie, chodzi tak akurat, ale wcale nie za szybko. Małe testy, zabawa ustawieniami, i małe rozczarowanie. Po pierwsze, grze wyraźnie obojętne czy mamy Radeona 9700 czy GeForce 4 - testowałem. Może nie do końca (FSAA, ANIZO), ale wpływ karty graficznej na wydajność jest doprawdy niewielki. Do tego różnice w ilości fps przy zmianie np.z 1280x960 do 1024x768 czy 1600x1200 są minimalne.! Doprawdy nie spotkałem się jeszcze z czymś takim, ale jedno jest pewne - zalecam posiadanie mocnego procesora i sporej ilości pamięci ram. Gra Wam to wynagrodzi, zapewniam. Spokojnie, nie znaczy to wcale, że nie można pograć na słabszych maszynach. Właśnie ta niewrażliwość engine'u to pewnego rodzaju plus. Wszystko pracuje w średnich detalach na sprzęcie z GF2 MX400 i Athlonem 1.7+ na pokładzie. Przyznacie, na dzień dzisiejszy nie jest to maszyna pierwszych lotów. Sam oferowany gameplay to typowe RPG. Czyli zwiedzamy światy, walczymy, tworzymy zaklęcia (jest wbudowany system magii) , zbieramy różne mniej lub bardziej potrzebne badziewia i zagłębiamy się w fabułę. Ta, to kolejny majstersztyk. Nici z liniowości! Mamy wielowątkowość, do tego nasze zachowanie i postępy wpływają na jej rozwój i zachowanie wobec nas napotkanych postaci. To sprawia, że bawić możemy się naprawdę długo. Bo kto nam broni zacząć od nowa, inną nacją i przeżywać zupełnie odmienną przygodę. Kraina tak szybko się nie nudzi, w końcu mamy do odwiedzenia setki lokacji. Często podawane jest, że tytuł dostarcza np.20/40 godzin zabawy. A ile mamy tutaj? Setki!
A nasza postać to w końcu kto? Jest to już tylko i wyłącznie nasza sprawa. Możemy ustalić wszystko zaraz po wyjściu ze statku. Propozycje są takie: człowiek-kot (Khajiit), człowiek-gadem (Argonian), elf, lub jedna z typowo ludzkich ras, ale pochodzących z wielu różnych regionów. Jak to bywa w grach, wszystkie postaci mają swoje mocne i słabe strony. Wiec na początku najlepiej wybrać taką, którą ciekawiej dla nas będzie się grać. Jeden lubi walczyć, drugi czarować. Na tym nie koniec, bo za chwilę mamy kolejny wybór - profesja. A tutaj - kilka możliwości. Najłatwiejsza to według mnie udzielenie odpowiedzi na szereg zadawanych pytań, wtedy komputer sam na podstawie naszych odpowiedzi wszystko ustali. Oczywiście można wybrać też "gotowca" lub samemu zdefiniować wszystkie parametry. Słowem, pełna dowolność, i dobrze. Co ciekawe, nasz wybraniec może posiadać wszystkie dostępne umiejętności. Z tą jednak uwagą, że nigdy całości nie rozwinie. Dobrze, bo wtedy jedyną różnicą między nimi były wygląd, a to troszkę bez sensu. Tak więc, stworzono trzy grupy cech - główna (5 cech), mniejsza (5 cech) i dodatkowa (całą reszta). To pomaga nam utrzymać pewnego rodzaju ład i wykreować najbardziej odpowiadającą naszym oczekiwaniom i preferencjom postać. Na koniec wypada wybrać naszego patrona. Dzięki temu zyskamy unikalne zdolności niedostępne innym. Nie poznamy jednak działania tych, dostępnych z ręki reszty patronów. To raczej normalne, nie można mieć wszystkiego. Tym sposobem bohater nabiera osobistego charakteru i wizerunku. Mamy umiejętności, które rosną i gdy wszystkie osiągną wartość 10, skaczemy na poziom o jeden większy - proste, prawda? Zaraz ktoś zapyta - a jak umiejętności zdobywamy? Są na to różne sposoby. Można (zalecam) czytać znalezione księgi, jest też wielu trenerów. Ci, za opłatą, nauczą nas szeregu przydatnych umiejętności. Pieniądze zdobywamy wykonując różne zadania, nie znaczy też, że nie można ich np.ukraść! Uwaga, istnieje duże prawdopodobieństwo, że nas złapią. A może by tak przekupić strażnika? Droga wolna, nikt nie chce trafić do więzienia. I tutaj właśnie, takimi smaczkami, Morrowind zaczyna pokazywać swoją klasę i zdobywać serce gracza. Wreszcie ktoś zobaczył, że nie trzeba prowadzić Na za rączkę i dał bardzo dużą swobodę działań. Wracając do bohatera; jeśli chodzi o posiadanie przedmiotów, to można zbierać niemal wszystko, co mamy przed oczami. Najlepsze nie są tak łatwo dostępne i szukać należy ich podczas wypraw, maja najczęściej je najczęściej (dziwne, wcale nie chcą oddać po dobroci...) wrogowie, lub tez ukryte są w jaskiniach czy grobowcach. Nie każdy zeń jednak stoi dla nas otworem, wtedy na nic stoicyzm, bo zostają jedynie te bardziej radykalne argumenty.

Interfejs użytkownika jest dość przyjazny, jeśli barć pod uwagę liczbę dostępnych opcji. Tak więc, inwentarz pod prawym klawiszem myszki, a w nim przedmioty, karta postaci, księga magii oraz mapa. Ta nie jest cały czas widoczna, ale można sobie taką opcje włączyć. Wtedy o wiele łatwiej poznawać rozległe tereny. Te są raczej podobne do siebie. Brak jest jakichś strasznie różniących się lokacji, ale w końcu to jedna kraina. Lochy wyglądają dość podobnie, ale i tak potrafią skutecznie przykuć wzrok do monitora. W lasach i wodzie spotkać można różnorakie pokraki, nie pożyjemy na początku za długo w konfrontacji z nimi. Najlepiej więc chodzić utartymi szlakami. Można korzystać z transportu. Do wyboru łodzie, czy Silt Stridery - ogromne zwierzęta na długich nogach. Zadania, które przyjdzie nam wypełniać dzielą się w sumie na trzy rodzaje. Wojownik, mag oraz złodziejaszek. Można też zostać wojskowym szpiegiem. Zlecenia są dość ciekawe i różnorodne, praktycznie nie powinniśmy się za szybko znudzić - jest co robić. Od łatwych, po trudniejsze, oczywiście wszystko w miarę upływu czasu. Będzie i tak, że robiąc coś dla jednego pracodawcy, zaszkodzimy innemu, i odwrotnie. Poza tym, na początku nie radził bym z nikim zadzierać, bo jesteśmy bardzo słabi. A już w szczególności z sektami. Szybka śmierć gwarantowana!
Sam dodatek to kolejne wyzwanie mające dla nas kilkadziesiąt godzin dodatkowej gry. Najfajniejsze, że nie trzeba go instalować po zakończeniu Morrowinda. Zalecam to zrobić od razu, a w samym Morrowindzie będziemy mieli bardzo wiele udogodnień. Tyczą się one w głównej mierze dziennika zdarzeń, gdzie mamy nową zakładkę misje. Nie trzeba robić notatek, jak dobrze. Za to można robić je na mapie! Dzięki temu możliwe jest łatwiejsze odnalezienie wybranego miejsca. Dodatkowo można mieć pomocnika - najemnika, tragarza czy szczury. Uwaga, gubią się barany jak osioł w Dunegon Siege. Dla niecierpliwych zdecydowanie odpada i zalecam rolę Rambo. Oczywiście czeka na nas nowa przygoda, czy też piękne graficznie, ociekające w detale miasto zwane Mournhold. Choć zadania przyjdzie nam tym razem wykonywać głównie w podziemiach i złowrogich jaskiniach pod nim. Uwaga, gra jest trudna i chwilami potrafi zniechęcić, ale co to za życie bez wyzwań. W końcu, gdy wreszcie się rozkręcimy całość nabiera rumieńców. Wątek - zaskoczenie na minus, choć nie do końca - dość krótki i liniowy, ale za to chwilami porywający ciekawymi zwrotami akcji. Nie zapomniano, jak to zwykle bywa, o większym poziomie trudności, nowych przeciwnikach, przedmiotach i broniach. Sam dodatek oddzielnie jest wart nabycia, a teraz mamy go w zestawie. Plus za pomysł dla wydawcy.
Czy gra ma jakieś minusy? Niby nie można oszukiwać. Ale nikt nam nie broni, zamiast wypełniania zadań, iść i kosić na swojej drodze wszystko co tylko się rusza - parametry rosną. A może by tak pobiegać, nawet poskakać - poziomy rosną. Trochę bez sensu... To jednak stanie się mało istotne, bo po dwóch, trzech dniach gry zostaniemy po prostu wessani do innego świata i jedyna myśl, która będzie krążyć po głowie, każe nam doń wracać. Dwa słowa - piękna sprawa! Bo naprawdę ciężko mi ukryć zachwyt nad produkcją. Widać ogrom prac włożonych w developing. A gracz, jeśli tylko potrafi, zostanie bohaterem opowieści i świata, który nie raz go zachwyci i na długo zostanie w pamięci. Taka gra, w takiej cenie, jeszcze dodatek! Kilkadziesiąt dni wyrwanych z życia, polecam.
Na koniec wypada wspomnieć o jeszcze jednym, kapitalnym bonusie - zupełnie gratis. Otóż otrzymujemy edytor, a można w nim zrobić dosłownie wszystko! W tworzeniu poziomów i dodatków dawno pałeczkę przejęli gracze i kreują swój własny, tętniący życiem świat. Wymagania; Pentium III 800MHz, 256MB RAM, 32 MB akcelerator 3D, 1 GB HDD

Roksanka:*

Zdeczka dlugi opis

cypisek

wszystko o tej grze.. mnie ona nawet sie podoba Razz

Sekuir

Fajne jest tez "Diablo"

Martusia:*

nie grywam w takie gry . no może nie raz w diablo z braciszkiem Razz

Avariel · Wysłany: Nie 10:50, 04 Mar 2007 Temat postu:

The Elders Sroll: Morrowind i Oblivion, oraz Neverwinter Nights. Nie mam niestety drugiej cześci, a tak kocham tą grę...

Sekuir · Wysłany: Nie 10:54, 04 Mar 2007 Temat postu:

Ostatnio zaczolem grac w "Guild Wars", fajna gra

cypisek · Wysłany: Pią 8:44, 30 Mar 2007 Temat postu:

mnie ta gra sie nie podoba moze poprostu wole inne klimaty.. a tak ogółem czuje sie tu troszke inny poniewaz swiat fantasty tak bardzo mnie nie cagnie jak was..